Κουφοντινιάδα

Στην Ελλάδα των επτά χιλιάδων νεκρών από την πανδημία, της τεράστιας οικονομικής καταστροφής που αυτή έχει επιφέρει και της διαρκούς απειλής από την Τουρκία, τους τελευταίους δύο μήνες η επικαιρότητα έχει κατακλυστεί από μία θεματολογία που, υπό κανονικές συνθήκες, δεν θα έπρεπε να απασχολεί κανέναν: ότι ένας καταδικασμένος κατά συρροήν δολοφόνος κάνει απεργία πείνας για να πάει σε φυλακή της προτίμησής του. Αν αυτός ο δολοφόνος είχε διαπράξει οποιαδήποτε άλλα εγκλήματα, το αίτημά του θα είχε μετά βίας γίνει μονόστηλο για μια – δυο μέρες σε κάποιες εφημερίδες – όχι σε πολλές. Ομως, εν προκειμένω, έγινε πρώτο θέμα σε εφημερίδες, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις. Γιατί; Επειδή δηλώνει «αριστερός επαναστάτης». Επειδή τα εγκλήματά του έχουν «ιδεολογικό» πρόσημο. Δηλαδή, για όλους όσοι ξιφουλκούν υπέρ του, όλα αυτά μετρώνται πρωτίστως ως ιδεολογική έκφραση και δευτερευόντως ως δολοφονίες. Αυτή είναι η ανάγνωση των πράξεων του Δημήτρη Κουφοντίνα από μερίδα των «προοδευτικών» της χώρας που προδήλως νιώθουν πολύ άνετα με την ιδέα ότι κάποιος παίρνει το πιστόλι και καθαρίζει όποιον θελήσει – αν βέβαια σκοτώνει «αριστερά»…