Στην υπόλοιπη Ευρώπη, είναι περισσότερο γνωστός ως «κύριος Οχι», λόγω της εμμονής του με τη δημοσιονομική πειθαρχία και της επίμονης άρνησής του, πέρυσι, να ανοίξει επαρκώς το ευρωπαϊκό πορτοφόλι στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού σχεδίου ανάκαμψης. Στην πατρίδα του, όμως, το πιο γνωστό του παρατσούκλι είναι «Τεφλόν» – γιατί καμία κρίση, κανένα σκάνδαλο δεν μοιάζει να «κολλάει» πάνω του. Οι τριήμερες (ένεκα πανδημίας) εκλογές που ολοκληρώθηκαν χθες το βράδυ στην Ολλανδία το επιβεβαίωσαν: σύμφωνα με τα έξιτ-πολς, το κόμμα του Μαρκ Ρούτε, το Λαϊκό Κόμμα για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία (VVD) κατήγαγε την τέταρτη κατά σειρά εκλογική του νίκη, εξασφαλίζοντας 35 έδρες (από 32 στο απερχόμενο κοινοβούλιο, σε σύνολο 150), έναντι 27 εδρών του κεντροαριστερού D66 (+8), 17 εδρών (-3) του αντιισλαμικού Κόμματος για την Ελευθερία (PVV) του Γκέερτ Βίλντερς και 14 εδρών της Χριστιανοδημοκρατικής Έκκλησης (-5). Ο απερχόμενος φιλελεύθερος πρωθυπουργός της Ολλανδίας, λοιπόν, που βρίσκεται στο πόστο αυτό από το 2010, μπορεί κάλλιστα να γίνει, μετά την προσεχή αποχώρηση της Ανγκελα Μέρκελ, ο μακροβιότερος ευρωπαίος αρχηγός κυβέρνησης. Τόνοι μελάνης έχουν χυθεί στον ευρωπαϊκό Τύπο τις τελευταίες ημέρες σε αναζήτηση της νικηφόρας συνταγής του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή