Από την άλλη, ο συντελεστής συμμετοχής τους στις εθνικές εκλογές είναι παραδοσιακά χαμηλός. Το φαινόμενο, μάλιστα, δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό. Οι πιο πρόσφατες εξαιρέσεις στον διεθνή κανόνα της χαμηλής νεανικής προσέλευσης στα παραβάν ήταν η κινητοποίηση των νεότερων ηλικιών πρώτα στις κάλπες που ανέδειξαν πρόεδρο των ΗΠΑ τον Ομπάμα, κι έπειτα – εντονότερα – σε αυτές που έφεραν τον Μπάιντεν στο Οβάλ Γραφείο. Για τους επαγγελματίες των μετρήσεων, λοιπόν, πρόκειται για ένα εκλογικό σώμα το οποίο στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν βαραίνει τόσο σε μια αναμέτρηση. Αυτό, ωστόσο, δεν είναι το μοναδικό μειονέκτημα του σχεδιασμού του κόμματος. Η δυσαρέσκεια που διαβλέπει ο Δημήτρης Τζανακόπουλος πράγματι υπάρχει. Την επιβεβαιώνουν στο σύνολό τους οι μελετητές των δημοσκοπήσεων. Προσθέτουν όμως ότι η ψήφος των νέων είναι η κατεξοχήν χαλαρή, αφού σπάνια παρατηρείται στους τελευταίους η λεγόμενη κομματική ταύτιση – εξού και στις τωρινές έρευνες μοιράζεται μεταξύ όλων των αντιπολιτευόμενων κομμάτων. Τίποτα από τα παραπάνω, βέβαια, δεν αναιρεί τον ρεαλισμό όσων θυμίζουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα δεν έχει κανένα καλύτερο χαρτί να παίξει.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ