Με τον τρόπο αυτό το παρόν επιβάλλει στο παρελθόν τα προβλήματά του, παραμερίζοντας, με συγκινητική αδιαφορία, τα πραγματικά περιστατικά και αγνοώντας τους μηχανισμούς που διέπουν τη λειτουργία των κοινωνικών συνόλων. Η «ιστορική νομοτέλεια», οι «νόμοι» που διέπουν την κίνηση της ιστορίας, μεταβάλλονται, έτσι, από στοιχεία απομυθοποίησης και αντικειμενικής προσέγγισης των κοινωνικών πραγματικοτήτων, σε ιδεολογικά προϊόντα που επιτρέπουν στην ιδεολογικοποιημένη και ιδεολογίζουσα ιστοριογραφία να εμφανίζεται με την πανοπλία της αντικειμενικότητας και της επιστημοσύνης, πολλαπλασιάζοντας, έτσι, την εμβέλειά της. Μέσα από αυτή τη διαδικασία επιτελείται, αδιόρατα πολλές φορές, η διολίσθηση από τον χώρο «των νόμων που καθορίζουν την ιστορική κίνηση», στον χώρο «των διδαγμάτων της ιστορίας»: η αντικειμενική γνώση παραχωρεί, έτσι, τη θέση της στην ηθικολογία και στο φρονηματισμό.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή