Είναι από τις περιπτώσεις που η έννοια χωράει τις προβολές, τις προσδοκίες, αλλά και τις «ενστάσεις» ενός έθνους. Τι γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου έτσι ώστε να μην καταλήγει εθιμοτυπικός φόρος τιμής; Ειδικά φέτος, οπότε η ημερομηνία και η χρονολογία επενδύονται με την καθοριστική στιγμή της επετείου, σημαίνουν και την ανάγκη μιας επανάγνωσης: του αναστοχασμού για όσα προηγήθηκαν στα 200 χρόνια από την κήρυξη της Επανάστασης, για τις επιτυχίες, τα τραύματα και τις ήττες. Του στοχασμού για το σημείο στο οποίο στεκόμαστε σήμερα. Και τις προοπτικές για όσα μπορούν να ακολουθήσουν ύστερα από τον φετινό εορτασμό, προσαρμοσμένο προφανώς στην περίσταση της πανδημικής κρίσης. Πέντε πρόσωπα από διαφορετικούς τομείς της δημόσιας ζωής περιγράφουν σκέψεις, όψεις και προσδοκίες που γεννά η επετειακή περίσταση.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή