Αν θέλει κάποιος να καταλάβει το τεράστιο διαρθρωτικό έλλειμμα της εγχώριας παραγωγής, δεν έχει παρά να δει την περίπτωση της φέτας. Τότε θα καταλάβει το αδιέξοδο. Τις χαμένες ευκαιρίες. Το περίφημο ελληνικό προϊόν, μετά από χρόνια δικαστικών αγώνων αποτελεί ως προς την παραγωγή του αποκλειστικό προνόμιο της Ελλάδας και συγκεκριμένα της ηπειρωτικής Ελλάδας και της Λέσβου. Παράγεται δε με αποκλειστική σύνθεση πρόβειου και κατσικίσιου γάλακτος. Η ζήτησή του από τις αγορές του εξωτερικού εντυπωσιακή. Μόνο στην Ευρώπη φτάνει τους 500.000 τόνους. Η εγχώρια παραγωγή της αυθεντικής φέτας ισχνή. Ξεπερνάει δεν ξεπερνάει τους 120.000 τόνους. Η κατανάλωση στην Ελλάδα, επισήμως φτάνει τους 60.000 τόνους, ανεπισήμως φτάνει τους 100.000 τόνους. Ο,τι από τα δύο και αν ισχύει καταλαβαίνει κανείς ότι δεν καλύπτεται ούτε κατ’ ελάχιστο η ζήτηση στις διεθνείς αγορές. Αυτό γίνεται συνήθως από επιτήδειους που με διάφορα τρυκ πωλούν δήθεν φέτα, φτιαγμένη από το κατά πολύ φτηνότερο αγελαδινό γάλα. Ενα μικρό μέρος καλύπτουν οι ελληνικές εξαγωγές.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή