Η επισήμανση ότι το ελληνικό κράτος ενίοτε ακροβατεί πάνω στο σχοινί που διαχωρίζει τη λογική από την παράνοια και πολύ συχνά πέφτει στη δεύτερη έχει τέτοια προϊστορία που η οποιαδήποτε επιστροφή σε αυτή την κατάσταση κινδυνεύει από την πλευρά της να πέσει στην παγίδα της επανάληψης και τελικά του μπανάλ. Ομως είναι τόσο παράξενες, σχεδόν κινηματογραφικές, οι ιστορίες που ενίοτε μπορείς να ακούσεις, που τελικά δεν μπορείς παρά να υποκύψεις στον πειρασμό και να  επανέλθεις σε αυτήν τη δίχως τέλος δοκιμασία των αντοχών του πολίτη από το κράτος  (ας μου επιτραπεί εδώ η παράφραση του τόσο εύστοχου σχολίου του Γεωργίου  Σεφέρη, ο οποίος φεύγοντας κάποτε από τη θρυλική ταβέρνα του Βασίλαινα στα νότια προάστια, της οποίας το μενού αποτελούνταν από 14 πιάτα, το ένα μετά το άλλο, είχε πει: «όταν ο εστιάτορας δοκιμάζει τις αντοχές του πελάτη»).

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή