25η Μαρτίου, covid free

Σήμερα η χώρα είναι σε hangover. Χυμένη σε έναν καναπέ, με τα πόδια επάνω στο τραπεζάκι. Φοράει κάτι κάζουαλ που μοιάζει με φόρμα. Εχει πάρει δύο ασπιρίνες, αλλά η σκορδαλιά της κάθισε βαριά. Στο δεξί χέρι κρατάει το κινητό και χαζεύει φωτογραφίες και βίντεο από τις εκδηλώσεις της Πέμπτης, με τις οποίες κορυφώθηκε ο εορτασμός για την εθνική επέτειο. Σκέφτεται να γράψει ένα γράμμα προς τον εαυτό της, να το ανοίξει σε εκατό χρόνια για να θυμηθεί τι να προσέξει και τι να αποφύγει. Θα ήταν μάταιο. Αλλωστε τι θα μπορούσε να πει η Ελλάδα του 1921 στην Ελλάδα του 2021; Θα μιλούσαν την ίδια γλώσσα, αλλά θα ήταν αδύνατο να συνεννοηθούν. Ομως, αλήθεια, τι θα σκεφτεί για μας η Ελλάδα του 2121 την ώρα που θα χαζεύει το άλμπουμ των 200 χρόνων από την Επανάσταση; Θα συγκινηθεί ή θα απορήσει; Θα μας βρει υπερβολικούς ή εγκρατείς; Θα διακρίνει κιτς ή ένα λελογισμένο φολκλόρ;