Στο πρώτο κύμα της πανδημίας στην Ελλάδα συνέβη κάτι ιστορικά παράδοξο. Μία βαθύτατη κρίση αποκάλυψε τον καλύτερο εαυτό μας. Δεν μας δίχασε, δεν έβγαλε στην επιφάνεια φοβισμένα ταπεινά ένστικτα, δεν αποτέλεσε αφορμή για δημαγωγία και αποκόμιση πολιτικού οφέλους. Οι πολίτες βγήκαν στα μπαλκόνια για να χειροκροτήσουν τους «ήρωες με τις μπλε ποδιές», συγκινήθηκαν με τα τρυφερά λόγια του Σωτήρη Τσιόδρα για τους ηλικιωμένους, συμμορφώθηκαν με τα μέτρα, νοσηλευτές και νοσηλεύτριες ήρθαν εθελοντικά να συνδράμουν στην τιτάνια μάχη και να στηρίξουν τον κοινό σκοπό. Χύθηκε πολύ μελάνι τότε για να εξηγηθεί πώς συνέβη το ελληνικό θαύμα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή