Συντάγματα του Αγώνα: ποια παρακαταθήκη;

Τον Γενάρη του 1822, δηλαδή λιγότερο από έναν χρόνο μετά το ξέσπασμα της επανάστασης στην Πελοπόννησο, ίσχυαν στις απελευθερωμένες περιοχές της Ελλάδας, ούτε λίγο ούτε πολύ, τέσσερα Συντάγματα: τα τρία «τοπικά» – δηλαδή της Δυτικής Στερεάς Ελλάδας, της Ανατολικής και ο Οργανισμός της Πελοποννησιακής Γερουσίας – και το εθνικό πάνω από αυτά, το «Προσωρινό Πολίτευμα» της Επιδαύρου. Το τελευταίο το είχαν ψηφίσει οι 59 πληρεξούσιοι της Α’ Εθνοσυνέλευσης, οι οποίοι είχαν συγκεντρωθεί, υπό την προεδρία του Αλ. Μαυροκορδάτου, στην Πιάδα, τη σημερινή Νέα Επίδαυρο, ένα κεφαλοχώρι της Ανατολικής Αργολίδας. Ηταν το πρώτο Σύνταγμα που υιοθετούνταν όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλα τα Βαλκάνια, κάτι που, εμένα τουλάχιστον, με συγκινεί, όταν βλέπω να το αναφέρουν οι ιστοσελίδες πολλών πανεπιστημίων των βόρειων γειτόνων μας.