Η περσινή σιωπή στο Μπέργκαμο της Λομβαρδίας ήταν εύγλωττη. Ελεγε περισσότερα από τις ανταποκρίσεις και την πομπή οχημάτων του ιταλικού στρατού που μετέφεραν σορούς από το νεκροταφείο της περιοχής σε άλλες πόλεις. «Εβγαζα τη μάσκα ύστερα από 12 ώρες βάρδια. Επαιρνα μια ανάσα, έβαζα λίγη αλοιφή και μετά ξεκινούσε όλο απ’ την αρχή» έλεγε πέρυσι τον Απρίλιο στη «Repubblica» η 33χρονη νοσηλεύτρια Κλάουντια Παλεολόγκο. Ξεκινούσε η «πολιορκία του Μπέργκαμο». Ετσι την ονόμαζαν οι γιατροί. Από ένα σημείο κι έπειτα η πόλη έγινε σύμβολο. Σήμαινε την επικράτεια του μοιραίου και το πέρασμα στο στάδιο του άφατου πένθους. Η τελευταία χειρονομία ερχόταν μέσω iPad, οι άνθρωποι έσβηναν μόνοι, οι οικείοι θρηνούσαν σε απόσταση.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή