Στη γειτονιά μου έμενε παλαιότερα – τώρα πια είναι συγχωρεμένος – ένας απόστρατος αξιωματικός ο οποίος κάθε φορά που συνέβαινε κάτι εκτός καθημερινότητας, κρεμούσε στο μπαλκόνι τη σημαία. Δηλαδή όχι μόνο στις εθνικές γιορτές αλλά και τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά, των Θεοφανίων, το Πάσχα, τον Δεκαπενταύγουστο, την ημέρα της ονομαστικής του γιορτής, Κωνσταντίνου και Ελένης. Επίσης, στις γιορτές των παιδιών του, υποθέτω και της γυναίκας του, όταν είχε καύσωνα αλλά και όταν χιόνιζε ίσως και στις ισημερίες και στα ηλιοστάσια. Κάθε φορά που βλέπαμε τη γαλανόλευκη στο μπαλκόνι του κ. Κώστα, ξέραμε ότι κάτι συνέβαινε, κάτι που τον έκανε να βγάλει τη σημαία απ’ το συρτάρι.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή