Η αντίδραση της Αγκυρας στην κοινή Δήλωση της ΕΕ κάθε άλλο παρά νευρική υπήρξε. Το αντίθετο. Χαιρετίζει τη «θετική ατζέντα» ενώ βέβαια καταδικάζει τα σημεία που δεν τη βολεύουν. Το πιο ενδιαφέρον αν και ειρωνικό είναι ότι προτείνει την επανεκκίνηση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με το άνοιγμα των κεφαλαίων 23 και 24 (θεμελιώδη δικαιώματα, οργανωμένο έγκλημα). Εάν η Ενωση είχε στρατηγική σκέψη (που δεν έχει) θα έπρεπε να δεχθεί την πρόταση αυτή, να ανοίξει τα κεφάλαια αυτά με αυστηρές προϋποθέσεις και ως οριοδείκτες (benchmarks) την αποκατάσταση των ατομικών δικαιωμάτων στην Τουρκία. Και βεβαίως  συμφωνεί για τον εκσυγχρονισμό της τελωνειακής ένωσης. Ετσι και σύμφωνα με τα όσα αποφάσισαν ομοφώνως οι ηγέτες της Ενωσης, το Συμβούλιο Υπουργών θα αρχίσει την επεξεργασία της εντολής (mandate) προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη διαπραγμάτευση του εκσυγχρονισμού της τελωνειακής ένωσης ΕΕ – Τουρκίας. Η τελωνειακή ένωση αποφασίστηκε, ως γνωστόν, το 1995 στο πλαίσιο της συμφωνίας σύνδεσης με την Τουρκία (συμφωνία Αγκυρας – 1963). Από ελληνικής πλευράς κύριος διαπραγματευτής ήταν ο αείμνηστος Γ. Κρανιδιώτης με την υποστήριξη του γράφοντος. Τότε αποφασίσαμε να συνδέσουμε τη συγκατάθεσή μας για την τελωνειακή ένωση με τη δέσμευση της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Κύπρο ταυτόχρονα με τις άλλες υποψήφιες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης (Τσεχία, Ουγγαρία, Πολωνία κ.ά.). Η διασύνδεση αυτή απέδωσε και οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις πράγματι άρχισαν το 1998.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή