Προκαταλήψεις, ακτιβισμός και αστερίσκοι μεταξύ αρσενικού και θηλυκού

Το 2017, η Académie Française, ο θεματοφύλακας της γαλλικής γλώσσας, περιέγραψε την ουδέτερη ως προς το φύλο γλώσσα ως μία «εκτροπή» που θέτει την προστατευομένη του σε «θανάσιμο κίνδυνο». Και μόλις πρόσφατα, τον Φεβρουάριο, μια ομάδα βουλευτών από το κόμμα του Εμανουέλ Μακρόν, το LREM, και τη γαλλική Δεξιά, τους Ρεπουμπλικανούς, κατέθεσαν στη γαλλική Εθνοσυνέλευση νομοσχέδιο που απαγορεύει τη χρήση της επονομαζόμενης και «γλώσσας χωρίς φύλο» μεταξύ κυβερνητικών αξιωματούχων και δημόσιων λειτουργών, με το επιχείρημα ότι πρόκειται για μια μορφή γλωσσικού «ακτιβισμού» ο οποίος «επ’ ουδενί δεν προάγει τον δίκαιο σκοπό» της ισότητας των φύλων και επιπλέον καθιστά δυσκολότερη την εκμάθηση της γλώσσας. Εν τούτοις, συχνά-πυκνά βλέπει κανείς στον γαλλικό Τύπο, ιδιαίτερα σε αριστερές εφημερίδες όπως η ιστορική «Libération», να επιστρατεύονται άνω τελείες προκειμένου να δημιουργήσουν έναν πιο συμπεριληπτικό πληθυντικό – η λέξη «ami·e·s», για παράδειγμα, μπορεί να σημαίνει χάρη στη γραφή αυτή και «φίλοι» («amis») και «φίλες» («amies»). Ενώ, σύμφωνα με τον παραδοσιακό τρόπο, εφόσον η ομάδα δεν αποτελούνταν αποκλειστικά από γυναίκες, θα χρησιμοποιούνταν το αρσενικό επίθημα. Ακούγεται περίπλοκο; Περίπλοκος είναι και ο κόσμος που ζούμε. Αυτό δεν σημαίνει όμως πως οι προσπάθειες που γίνονται διεθνώς για γλώσσες πιο συμπεριληπτικές, που αποφεύγουν την προκατάληψη προς ένα συγκεκριμένο φύλο ή κοινωνικό φύλο, δεν έχουν τη λογική και τα επιχειρήματά τους.