Ακόμη και οι πιο συγκρατημένοι μπορούν – διατηρώντας φυσικά τις επιφυλάξεις τους για επιμέρους λεπτομέρειες – να συμφωνήσουν ότι οι σχέσεις Ελλάδας και ΗΠΑ δεν έχουν βρεθεί σε καλύτερο σημείο τα τελευταία χρόνια από αυτό στο οποίο βρίσκονται σήμερα. Ο νέος πλανητάρχης έδειξε με μερικές ηχηρές συμβολικές κινήσεις πως πράγματι είναι διατεθειμένος να υλοποιήσει την υπόσχεση για εμβάθυνσή τους σε ένα ευρύ φάσμα περιφερειακών και διμερών θεμάτων.

Η συγκυρία όμως δεν είναι ευνοϊκή για τη χώρα μας μόνο γι’ αυτό. Στην εξωτερική πολιτική σχεδόν πάντα ένα σύννεφο στις σχέσεις τρίτων έχει τη δυνατότητα να αποδειχθεί χρήσιμο για τα εθνικά συμφέροντα. Και σε εκείνες των ΗΠΑ με την Τουρκία φαίνεται να έχουν εμφανιστεί πια παραπάνω από ένα. Τίποτα δεν θυμίζει την πολιτική της υπερδύναμης επί Τραμπ, όταν ο Ερντογάν ήταν προνομιακός συνομιλητής του ενοίκου του Λευκού Οίκου.

Η νέα αμερικανική διοίκηση από τις πρώτες επαφές της με τούρκους αξιωματούχους έχει στείλει μηνύματα στην Αγκυρα για μια σειρά ζητημάτων. Από τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μέχρι τους S-400. Ολα τους επιβεβαιώνουν την εκτίμηση πως ο Τζο Μπάιντεν θα κρατήσει σκληρή στάση απέναντι στη γειτονική χώρα.

Δεδομένων των παραπάνω, η Αθήνα οφείλει να αξιοποιήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις ευκαιρίες που ανοίγονται μπροστά της για την περαιτέρω βελτίωση των διαύλων επικοινωνίας με την Ουάσιγκτον. Είναι κρίσιμο να κινηθεί όσο πιο γρήγορα μπορεί. Αλλά και να εκμεταλλευτεί τη δεδηλωμένη πρόθεση των ΗΠΑ να συνεργαστούν με την Ε.Ε. για μια κοινή προσέγγιση απέναντι στην Τουρκία προς όφελός της. Η τύχη ευνοεί τους προετοιμασμένους στη διπλωματία.