«Ηταν η καλύτερη στιγμή της καριέρας μου, η πιο αγαπημένη, δεν υπάρχει αμφιβολία. Δεν μπορείς ποτέ να νιώσεις έτσι. Είτε σημειώσεις buzzer-beater, είτε σκοράρεις 50 ή 40 πόντους δεν έχει σημασία. Αυτή η στιγμή όμως, να δεις τους ανθρώπους που μεγάλωσες μαζί και κοιμόσουν στο ίδιο κρεβάτι κοιτώντας το ταβάνι, λέγοντας “φανταστείτε να παίξουμε στο ΝΒΑ, αν θα τα καταφέρουμε” και ξαφνικά να είσαι στο ίδιο παρκέ, την ίδια στιγμή που η μητέρα σου τραβάει βίντεο ό,τι συνέβη, είναι ανεκτίμητο και κανείς δεν μπορεί να το πάρει από εμάς. Αντιπροσωπεύουμε τον πατερά μας με τον καλύτερο τρόπο. Αυτό ήταν το όνειρό μας».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή