Τα παλιά τα χρόνια, αυτά που ονομάζονταν «χρόνια της αθωότητας» για το ελληνικό μπάσκετ, ο Παναγιώτης Γιαννάκης δεν ήταν ο Δράκος, προσωνύμιο που του δόθηκε αρκετά αργότερα. Οσοι αρέσκονταν να τρέχουν στα γήπεδα και να τον βλέπουν με τη μπλε-άσπρη φανέλα του Ιωνικού Νικαίας, είχαν να λένε για το «χρυσό αγόρι» που μπορούσε να βάλει με χίλιους τρόπους την μπάλα στο καλάθι.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή