Οι θεσμοί της δημοκρατίας δεν είναι δισυπόστατοι. Αφήνουν περιθώρια ερμηνείας αλλά ένα μόνο αποτέλεσμα, ένας τρόπος λειτουργίας είναι ορθός. Στηρίζονται σε κείμενα και σε γεγονότα. Αρέσουν, δεν αρέσουν, κι όποια κριτική κι αν τους ασκηθεί, είναι ίδιοι για όλους και οφείλουν να δίνουν το ίδιο αποτέλεσμα για όλους. Δεν υπάρχουν καλοί και κακοί θεσμοί και δεν δημιουργούν νικητές και χαμένους – υπάρχουν απλώς θεσμοί που λειτουργούν, παρά τις ατέλειές τους, γιατί τυγχάνουν ρητής ή σιωπηρής, κοινωνικής και πολιτικής, αποδοχής και άλλοι που μετατρέπονται, από πολιτική ανωριμότητα ή καιροσκοπισμό, σε πεδίο σύγκρουσης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή