«Εξ όλων των προχείρων θεωριών περί καλού εφάνη ημίν δεκτική πρακτικωτέρας εφαρμογής η του Αλφρέδου Μυσσέτου, δύο μόνο προσόντα θεωρούντος ικανά προς σωτηρίαν ποιήματος, το να αρέσκη εις τους πολλούς και συγχρόνως εις τους ολίγους, ήτοι τους ειδήμονας […]

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή