Σύμφωνα με την κυβερνητική πλευρά με τον όρο «ελαστικό ωράριο» νοείται μια διευθέτηση του χρόνου δουλειάς. Αν μια επιχείρηση έχει αυξημένο όγκο εργασίας κατά τη διάρκεια μιας συγκεκριμένης περιόδου, θα μπορεί να απασχολεί τον εργαζόμενό της – μόνο εφόσον εκείνος συμφωνεί – ως και 10ωρο την ημέρα τότε. Κι αργότερα – το πολύ εντός έξι μηνών – θα οφείλει να του επιστρέψει τις ώρες που εργάστηκε υπερωριακά είτε ως ρεπό είτε σαν ημέρες άδειας. Το εβδομαδιαίο 40ωρο, λένε πηγές του υπουργείου Εργασίας, μένει άθικτο. Στην ανάλυση της αντιπολίτευσης, πάλι, εφόσον καταργείται η έννοια της συλλογικής σύμβασης στο ζήτημα του ορισμού του οκταώρου ανοίγει ο δρόμος για απλήρωτες υπερωρίες και μείωση εισοδήματος. Η απόσταση μεταξύ των δύο προσεγγίσεων είναι μεγάλη. Τόσο μεγάλη που τα αριστερά κόμματα έχουν ήδη πετύχει χάρη σε αυτή μια μικρή νίκη: Το νομοσχέδιο για τα εργασιακά, παρότι πολυδιαφημισμένο, δεν θα κατατεθεί άμεσα. Αιτία ο φόβος για την επίδραση που θα έχουν στην επιδημιολογική εικόνα οι διαδηλώσεις εναντίον του – στις οποίες κανείς δεν αμφιβάλλει πως Περισσός και Κουμουνδούρου θα πρωτοστατήσουν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ