ΤΩΡΑ ΤΡΕΧΟΥΜΕ

Οταν επί κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή υπήρχαν σαφέστατες προειδοποιήσεις για παραγωγή και ανάπτυξη των τουρκικών drones, με παράλληλες προτάσεις για ανάπτυξη ελληνικών drones, που θα μπορούσαν να αλλάξουν την ισορροπία δυνάμεων στο Αγαίο, ελάχιστοι έδιναν την πρέπουσα στρατηγική σημασία. Δεν υπήρχαν, έλεγαν, χρήματα, αφήνοντας έτσι όχι μόνον την κατασκευή μη επανδρωμένων αεροσκαφών, αλλά και τους τρόπους αντιμετώπισης εχθρικών drones, στο περιθώριο. Την ίδια ώρα ο γαμπρός του Ερντογάν κατασκεύαζε τα τουρκικά drones, με μηχανήματα και ανταλλακτικά δανεισμένα από δυτικές χώρες (Καναδάς, Αγγλία κ.ά.). Κατάφερε, στα πέτρινα χρόνια των μνημονίων στην Ελλάδα, να κατασκευάσει τα Bayraktar (πολλαπλών τύπων) και να τα εξοπλίσει με πυραύλους. Και τώρα θέλει να τα τοποθετήσει και στο υπό κατασκευή ελικοπτεροφόρο «Ανατολού». Τα διαφήμισε επαρκώς. Πρώτα στη Συρία εναντίον των Κούρδων, εν συνεχεία στη Λιβύη και τώρα τελευταίως στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Χώρες, όπως η Σαουδική Αραβία, άρχισαν να τα αγοράζουν και εμείς απλώς είτε δανειζόμαστε με leasing από το Ισραήλ, είτε βασιζόμαστε σε μια μερίδα άξιων φοιτητών από τη Θεσσαλονίκη να κατασκευάσουν το πρώτο ελληνικό στρατιωτικό drone. Μόνον που αυτή η προσπάθεια θέλει χρόνο, χρήμα και προηγμένη τεχνολογία…