Ο ήχος από χαρτιά που ανασκαλεύονται πάνω στο γραφείο φτάνει ως την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής. Είναι περασμένα μεσάνυχτα Δευτέρας και η ιστορικός τέχνης Εβίτα Αράπογλου αναζητά στο περιεχόμενό τους μια λεπτομέρεια ή μια επιβεβαίωση για όσα συζητάμε, καθώς εδώ και καιρό συγκεντρώνει υλικό για την έκθεση «Μικρά Ασία: Λάμψη · Καταστροφή · Ξεριζωμός · Δημιουργία». Δεν σταματάει – παρά την πανδημία – να ψάχνει, να ξεδιαλέγει, να εντοπίζει αντικείμενα και μαρτυρίες, φωτογραφίες και έργα τέχνης, φορεσιές και κοσμήματα, εκκλησιαστικά κειμήλια, εφημερίδες, επιστολικά δελτάρια και χειροτεχνήματα στις μεγάλες «δεξαμενές» του Μουσείου Μπενάκη και του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, αλλά και σε αρχεία, μικρά τοπικά μουσεία, ιδιωτικές συλλογές.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή