Ο ιός κινείται με απρόβλεπτες και αλλεπάλληλες ντρίμπλες. Ανορθολογικά, ζωικά, τυφλά, αόρατα και υπερπολλαπλασιαστικά. Είναι ό,τι πιο ύπουλο και θανάσιμο μπορεί να αντιμετωπίσει ένα κράτος, αλλά και ένας μεμονωμένος πολίτης. Παίζει ρόλο η συλλογική ευθύνη που όμως μπλέκεται με την ατομική σε μια δίνη μέτρων, τυχαιότητας, προφύλαξης, αλλά και καταστρατήγησης της κοινής λογικής – σαν να παλεύεις ταυτόχρονα με πολλούς αόρατους μποξέρ. Δεν ξέρεις από πού θα σου ‘ρθει το άπερκατ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή