Η Ελλάδα προσπαθεί  να ξαναβρεί το νήμα με τη Λιβύη. Ορθά. Να αρχίσουν να αποκαθίστανται οι σχεδόν εκμηδενισμένες σχέσεις. Δύσκολο.  Μετά το τουρκολιβυκό σύμφωνο και τη στρατιωτική και πολιτική παρουσία της  Τουρκίας, τα περιθώρια είναι πολύ περιορισμένα. Κυρίως  γιατί είναι μια «μη χώρα». Παροδικές φυλαρχικές συμφωνίες, που ακολουθούνται από πολέμους και μετά, πάλι θνησιγενείς εκεχειρίες κ.λπ. Η Λιβύη σα να ξαναγύρισε στην προϊστορία της . Μια αποικία, με ποικίλους αποικιοκράτες, που αργότερα πέρασε σε μια αυταρχική και αιματηρή ανεξαρτησία και μετά το 2011 ξανακύλησε στην επίσης αιματηρή φυλαρχοκρατία και ξενοκρατία. Μισθοφόροι, συμμορίες, οικονομική, διοικητική κατάρρευση.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή