Είναι δεδομένο πως η πρόσφατη αντιπαράθεση με αφορμή το Ελσίνκι δύο τέως πρωθυπουργών, του Κώστα Σημίτη και του Κώστα Καραμανλή, δεν αφήνει ανεπηρέαστο (σχεδόν) κανέναν πολιτικό χώρο. Πολύ περισσότερο τους δύο βασικούς πόλους και δη τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Ειδικότερα, με αφορμή τη Συμφωνία των Πρεσπών, είχε συγκροτηθεί η Πρωτοβουλία Γέφυρα, που όπως έλεγε «επιδίωκε να σπάσει την υγειονομική ζώνη γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ». Σε εκείνη την πρωτοβουλία συσπειρώνονταν και πολλά πολιτικά πρόσωπα που για χρόνια ήταν κοντά στις θέσεις του Κώστα Σημίτη και του εκσυγχρονισμού. Μουζέλης, Λιάκος, Βαλντέν, Παναγιώτου κ.τ.λ. Στην πορεία το εν λόγω ρεύμα σχεδόν αφομοιώθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ στο πλαίσιο της ευρύτερης Προοδευτικής Συμμαχίας. Μάλιστα, στελέχη του προοδευτικού μεταρρυθμισμού, όπως αρέσκονται να αυτοπροσδιορίζονται, είναι σήμερα σε νευραλγικά πόστα των αποφάσεων της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως ο Νίκος Μπίστης στον πρωινό καφέ ή άτυπο Πολιτικό Κέντρο – που προσφάτως πυροδότησε και αντιπαράθεση στην Κουμουνδούρου για τη νομιμοποίησή του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή