Οταν κλέβεις παγκάρι

Εξ απαλών ονύχων άκουγα αυτή τη φράση – και για καιρό ήταν για εμένα ένας άλυτος γρίφος: «Σαν να κλέβεις παγκάρι εκκλησίας». Αρχικά αγνοούσα τη λέξη-κλειδί στην έκφραση – «τι είναι το παγκάρι;» – και αργότερα, όταν έμαθα τι σημαίνει, εξακολουθούσα να αναρωτιέμαι γιατί η κλοπή ενός παγκαριού διαφέρει από την κλοπή ενός χρηματοκιβωτίου. Οταν επιτέλους – πρέπει να ήμουν εννέα, δέκα χρονών – εμπέδωσα ότι η κλοπή του πρώτου είναι απείρως πιο εύκολη από την κλοπή του δεύτερου, το μυστήριο πύκνωσε αντί να διαλυθεί: γιατί η κοινωνική κατακραυγή να ακολουθεί το εύκολο αντί για το δύσκολο; Γιατί να συνδέουμε το εύκολο με το χυδαίο και γιατί το χυδαίο να προκαλεί τον αποτροπιασμό μας;