Ας μη βιαζόμαστε με τον κορωνοϊό

Παρασκευή 5 Μαρτίου 10:30 το βράδυ. Μετά από μια εβδομάδα υψηλού πυρετού, έπειτα από πλήθος αρνητικών τεστ, διαπιστώνομαι θετικός στον Covid-19. «Πρέπει να μεταφερθείτε στον Ευαγγελισμό» λέει η νοσοκόμα. Το αίμα παγώνει. Η βαριά μεν, γνώριμη δε ιατρικά πνευμονία εξελίσσεται σε κάτι άλλο. Σε κάτι που σε τρομοκρατεί. Η κατάσταση αλλάζει με μιας. Το πρόβλημα «ανεβαίνει πίστα». Αναγκάζομαι να αποχαιρετίσω τη σύζυγό μου. Μετά το ασθενοφόρο, μένω μόνος. Για την ακρίβεια με μεταφέρουν στα επείγοντα του κορωνοϊού. Ανθρωποι με δυσκολία αναπνοής. Νεαροί 25 ή 30 ετών ζητούν οξυγόνο. Γιατροί και νοσοκόμοι παλεύουν. Δίπλα μου ένας ηλικιωμένος κύριος, δίνει τον δικό του μεγάλο αγώνα.