«Ενας απογραφέας προσπάθησε κάποτε να με παραπλανήσει… Εφαγα το συκώτι του μαζί με φάβα και κιάντι». Εχουν περάσει περίπου 30 χρόνια από τότε που ο Αντονι Χόπκινς ξεστομίζοντας φράσεις σαν την παραπάνω έπαιξε με τα νεύρα εκατομμυρίων θεατών και λατρεύτηκε. Στη «Σιωπή των αμνών» βεβαίως, την ταινία όπου ενσάρκωσε τον κανίβαλο ψυχίατρο Χάνιμπαλ Λέκτερ, τον διασημότερο κατά συρροή δολοφόνο της μεγάλης οθόνης και τον πιο χαρακτηριστικό ήρωα της φιλμογραφίας του Χόπκινς. «Γέννημα» καταρχήν του συγγραφέα Τόμας Χάρις στο μυθιστόρημα «Ο κόκκινος δράκος», ο Λέκτερ άνοιξε διάπλατα τις πόρτες του Χόλιγουντ στον ουαλό ηθοποιό, ο οποίος γι’ αυτόν τον ρόλο απέσπασε το Οσκαρ Α’ ανδρικού ρόλου (στην πρώτη του υποψηφιότητα). Από τότε μέχρι σήμερα δεν έχει χάσει τη θέση του στο βασίλειο της παγκόσμιας υποκριτικής. Πέρυσι ήταν και υποψήφιος του Οσκαρ Β’ ρόλου έχοντας υποδυθεί τον Πάπα Βενέδικτο στους «Δύο Πάπες» και φέτος, στα 83 του (31 Δεκεμβρίου 1937), απολαμβάνει την επιτυχία της τελευταίας ταινίας του «Ο πατέρας», για την οποία πριν από μια εβδομάδα κέρδισε το BAFTA και σε μια εβδομάδα από σήμερα ίσως κερδίσει ένα δεύτερο Οσκαρ. Στην ταινία του Φλόριαν Ζέλερ ο Χόπκινς υποδύεται έναν άνθρωπο στο κατώφλι της άνοιας, με τον οποίο προσπαθεί να επικοινωνήσει, δύσκολα πια, η κόρη του (Ολίβια Κόλμαν, επίσης υποψήφια για το Οσκαρ Β’ ρόλου).
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ