Επιτέλους, η Ελλάδα μίλησε

Σαν βόμβα έπεσε στα ελληνοτουρκικά η σύγκρουση Δένδια – Τσαβούσογλου κατά τη διάρκεια της κοινής συνέντευξης Τύπου των δύο υπουργών στην Αγκυρα. Και ήταν βόμβα: η βόμβα του χαμένου αυτονόητου. Αυτό που έκανε ο Δένδιας είναι κάτι που έπρεπε να γίνεται από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις όποτε έρχονται αντιμέτωπες με κάτι σαν αυτό που έκανε ο Τσαβούσογλου και κάνουν παντού και πάντοτε οι Τούρκοι. Οταν όμως το αυτονόητο έχει εξαφανιστεί από τον ορίζοντα επί τόσα χρόνια, επί δεκαετίες, η σημασία του, όταν συμβεί, μεγιστοποιείται. Ετσι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Δένδιας προχθές έγραψε ιστορία. Και μάλιστα διττή: όχι μόνον, ούτε καν κυρίως, απέναντι στους Τούρκους, όσο απέναντι στον κατεστημένο τρόπο της ελληνικής πολιτικής να τους αντιμετωπίζει. Από εδώ και πέρα, θα είναι πολύ δυσκολότερο για τους έλληνες αξιωματούχους που έχουν καλοσυνηθίσει να ακούν αλλά να μη μιλάνε, να συνεχίσουν να το κάνουν. Και αυτή είναι η μία διάσταση της προχθεσινής εξέλιξης. Υπάρχει και μία ακόμα, πολύ σημαντική άμεσα, επί του πρακτέου: ότι οι διάλογοι της Αγκυρας θέτουν ένα νέο όριο στην ελληνική στάση από το οποίο η κυβέρνηση δεν μπορεί πλέον να κάνει πίσω. Είναι αδύνατον. Στην πραγματικότητα ο Δένδιας μπορεί να ενόχλησε την τουρκική κυβέρνηση, όμως, το κυριότερο, είναι ότι «κλείδωσε» την ελληνική. Το ξέρει ότι το έκανε. Και δεν είναι απλό να πει κανείς ποια από τις δύο θα το ξεπεράσει ευκολότερα.