«Αντε, επτακόσιες μέρες μένουν. Και κάτι ψιλά…» έλεγε ο παππούς μου στα ενενηκοστά όγδοα γενέθλιά του. Από τη λάμψη στα μάτια του ήταν φανερό πως λαχταρούσε ειλικρινά να πατήσει τα εκατό. Να καβαλήσει τον αιώνα. Το να γεννάς ως τα βαθιά γεράματα φιλοδοξίες – έστω και παιδιάστικες – σου δίνει ζωή. Το ίδιο στοίχημα είχε βάλει, είμαι βέβαιος, και ο Φίλιππος της Αγγλίας. Το έχασε παρά τρίχα. Δεν έγινε τριψήφιος για δυο μήνες.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή