Αίμα, δάκρυα και ιδρώτας

Θαυμάζουμε όλοι τη χάρη τους, την πλαστικότητα, τη δυναμικότητα, την άνεσή  τους στον αέρα, την υπερνίκηση της βαρύτητας, μένουμε εκστατικοί απέναντι σε ένα θέαμα που μπορεί να κρατάει δευτερόλεπτα, αλλά μέσα σε αυτά τα ελάχιστα δευτερόλεπτα συμπυκνώνεται ένας τεράστιος όγκος: χρόνου, κόπου και πόνου. Ποιος από τους εμπλεκόμενους με τον αθλητισμό δεν γνωρίζει ότι ειδικά στα ατομικά αγωνίσματα (ενόργανη και ρυθμική γυμναστική,  συγχρονισμένη κολύμβηση, καταδύσεις, πάλη, τζούντο, πυγμαχία, άρση βαρών), αυτά τα πολύ σκληρά ατομικά αγωνίσματα, χρειάζονται πολύωρη και επίπονη προπόνηση, σκληρή πειθαρχία και «τυφλή» υπακοή σε ό,τι ζητήσει ο προπονητής; Ποιος είναι αυτός που έχει περάσει μέσα από τον αθλητισμό είτε ως αθλητής, είτε ως γονιός, είτε ως παράγοντας και να μην έχει ακούσει ιστορίες με προπονητικές πρακτικές που δεν διαφέρουν και πολύ από καψόνια στρατοπέδων ή άλλων μεθόδων που θυμίζουν στρατιωτική εκπαίδευση;