Μπροστά σε αποφάσεις

Μπορεί η προσοχή της κοινωνίας να στράφηκε στη φραστική αντιπαράθεση των δύο υπουργών Εξωτερικών στην Αγκυρα, τα σημαντικά όμως βρίσκονται μπροστά μας: στο πώς θα προχωρήσει η Αθήνα σε σοβαρές επιλογές και αποφάσεις. Ολα δείχνουν ότι η Αγκυρα επιδιώκει τη διευθέτηση με πολιτικό διάλογο των αντιθέσεων όχι μόνο σε θέματα θαλάσσιων ζωνών αλλά και σε εκείνα που η ίδια δημιουργεί. Αποφεύγει – και το καθιστά σαφές με τις κινήσεις της – οποιονδήποτε διάλογο αφήνει ανοίγματα για δικαστική διέξοδο ή παραμένει ανοικτός στην παρουσία τρίτων στις διμερείς συνομιλίες. Και όταν η τουρκική πλευρά κάνει λόγο για τρίτους, αναφέρεται πρώτιστα στην ΕΕ. Θέλει τις Βρυξέλλες μακριά από τις συζητήσεις της με την Αθήνα. Επιδιώκει τη διάσπαση της ευρωπαΐκής ολότητας και την προβολή της Ελλάδας ως μεμονωμένης οντότητας που χαλάει το κλίμα συνεργασίας και προσέγγισης της Αγκυρας με την Ευρωπαϊκή Ενωση επιμένοντας στις δικές της «ενοχλητικές απαιτήσεις». Η τουρκική αυτή επιδίωξη δεν καρποφορεί, άσχετα αν τα συμφέροντα κάποιων εταίρων επιδρούν ανασχετικά στην αυστηρή προσήλωση που οφείλουν στις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες. Η επιτυχία όμως των ελληνικών πρωτοβουλιών βρίσκεται σε ευθεία συνάρτηση με τη δυνατή εικόνα που η Ελλάδα εκπέμπει. Αν η εικόνα της Αθήνας εμφανίζεται ασθενής ή κατακερματισμένη, ο λόγος της ελάχιστα θα είναι πειστικός, ιδίως έναντι εκείνων που αναζητούν προσχήματα απαλλαγής τους από το «άχθος» των ελληνοτουρκικών διαφορών. Σε μια περίοδο κυρίως σαν αυτή που διανύουμε, οι διακομματικές και ενδοκομματικές αντιθέσεις για την εξωτερική πολιτική θέτουν το συμφέρον της χώρας σε κίνδυνο.