Τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρείται ζωηρό διεθνές ενδιαφέρον γύρω από την αρχαία ελληνική μουσική. Μουσικολόγοι και μουσικοί ανά τον κόσμο προσπαθούν να μεταγράψουν και να αποδώσουν, ο καθένας με το δικό του τρόπο, τους ήχους και τη μελωδία των σωζόμενων αρχαίων αποσπασμάτων, χρησιμοποιώντας σύγχρονα μουσικά όργανα. Ορισμένοι ειδικευμένοι οργανοποιοί κατασκευάζουν και μουσικά όργανα παρόμοια ως προς τη μορφή με τα αρχαία, όχι όμως και ως προς την ποιότητα του ήχου που εκπέμπουν. Οι ηχογραφήσεις του είδους και οι αυτοσχεδιασμοί πληθαίνουν. Ταινίες που σχετίζονται με την αρχαιότητα επενδύονται μουσικά με αρχαίες μελωδίες. Την καθαυτή ωστόσο υπόσταση της αρχαίας μουσικής δεν θα μπορέσουμε δυστυχώς ποτέ να συλλάβουμε. Παραμένει ακόμη άγνωστη και η «πράξη» της μουσικής, ο τρόπος δηλαδή με τον οποίο έπαιζαν οι αρχαίοι μια μελωδία, τα ποικίλματα, οι παραλλαγές και ο εμπλουτισμός της με τις διάφορες συνηχήσεις.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή