Στις ευρωεκλογές του 2019 οι Πράσινοι βρέθηκαν δεύτερο κόμμα. Το success story εξηγήθηκε από την αγωνία των γερμανών ψηφοφόρων για την κλιματική αλλαγή – κυρίως δε των κάτω των 45 μορφωμένων κατοίκων αστικών κέντρων, στους οποίους η διείσδυσή τους ήταν εντυπωσιακή. Στις τωρινές δημοσκοπήσεις συγκεντρώνουν 21%-23% και για πρώτη φορά στα 41 χρόνια λειτουργίας τους εξέλεξαν υποψήφιο για την καγκελαρία. Ομως γι’ αυτό δεν ευθύνονται μόνο οι Παρασκευές για το Μέλλον. Την τελευταία δεκαετία προσπάθησαν ώστε να μη δημιουργούν την εντύπωση ενός κόμματος με εξειδίκευση στην οικολογία. Απέκτησαν θέσεις για τα ψηφιακά δικαιώματα, τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις, την ασφάλεια, αναγκάζοντας ταυτόχρονα τα παραδοσιακά κόμματα να υιοθετήσουν πολιτικές για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Μετακινήθηκαν, δηλαδή, προς το Κέντρο συνδυάζοντας τις οικονομικές με τις περιβαλλοντικές ανησυχίες. Οχι ένα Κέντρο που ζυγίζει τις θέσεις της Δεξιάς με της Αριστεράς και στέκεται ανάμεσα ισαποστακίστικα. Αλλά ένα που διακρίνει την ατζέντα του άμεσου μέλλοντος προτού την αντιληφθούν οι υπόλοιποι, προτείνει λύσεις για τις προκλήσεις που περιλαμβάνει και τελικά έτσι την επιβάλλει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή