Υπήρχε ένα διάστημα στην Ελλάδα που διήρκεσε πάνω από μια δεκαετία που οι επιχειρήσεις έπαψαν να στοχεύουν στον λόγο για τον οποίο είναι φτιαγμένες: στην επίτευξη κέρδους. Με τον εταιρικό συντελεστή στο 29% και τον φόρο μερισμάτων στο 15%, ξεκινούσε μια επιχείρηση μια κρατική αφαίμαξη μεσοσταθμικά της τάξης του 42-43%. Μάλιστα τον φόρο αυτό έπρεπε να τον πληρώνει η επιχείρηση προκαταβολικά σε ποσοστό 100% και για την επόμενη χρονιά. Σχεδόν σαν συνέταιρος. Με τη διαφορά ότι το κράτος δεν είχε βάλει ούτε λεφτά, ούτε αναλάμβανε μέρος του ρίσκου σε περίπτωση αποτυχίας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή