Μεγάλες στενοχώριες

Πολύ στενοχωρήθηκε ο Τσαβούσογλου με τον Δένδια στην Αγκυρα. Πολύ. Εδωσε συνέντευξη λίγες ημέρες μετά και είπε ότι το πήρε πολύ προσωπικά, γιατί, λέει, ο Νίκος είναι φίλος και συνεργάτης του. Και του είχε ζητήσει πριν από τη συνέντευξη Τύπου να μην πει κάτι που θα έφερνε σε δύσκολη θέση την Τουρκία. Αλλά εκείνος είπε. Μα πώς έκανε τέτοιο πράγμα; Του πέρασε όμως απ’ το μυαλό ότι μπορεί να το έκανε μετά από αυτά που άκουσε από τον ίδιο και από τον πρόεδρό του; Οχι βέβαια. Μα δεν είπαν και τίποτα οι άνθρωποι. Οτι θέλουν να μοιράσουν το Αιγαίο στη μέση, ότι έχουν εθνική μειονότητα στη Θράκη που τη θέλουν αυτόνομη και κάτι τέτοια είπαν. Ε, είναι τώρα αυτά για να αντιδράσει έτσι ο άλλος; Μες το σπίτι τους; Πού είναι οι καλοί του τρόποι; Πού είναι η φιλία; Ντροπή! Εδώ που τα λέμε, πάντως, έχει κι ένα μικρό δίκιο ο Τσαβούσογλου. Τόσες φορές τα έχουν πει αυτά σε έλληνες αξιωματούχους, μα συνήθως κάθονται και τα ακούν χωρίς απάντηση. Και έχουν καλοσυνηθίσει οι άνθρωποι. Ομως, ευτυχώς, είναι μεγάθυμος. Είναι καλός άνθρωπος. Δεν κρατάει κακίες. Δίνει τόπο στην οργή και στα γρήγορα: στην ίδια συνέντευξη αυτοπροσκλήθηκε στην Αθήνα, ενώ είπε ότι ο Ερντογάν είναι έτοιμος να συναντήσει τον Μητσοτάκη. Και ότι θέλουν και οι δύο τόσο πολύ να τα πούμε και να τα βρούμε. Οχι, σιγά που θα έλεγαν τίποτα άλλο. Το ιστορικό της τουρκικής διπλωματικής θρασυδειλίας είναι μοναδικό…