Το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο πέρασε μια δύσκολη εβδομάδα, αφού δώδεκα από τους πλουσιότερους ευρωπαϊκούς συλλόγους το ταρακούνησαν. Η κλειστή ευρωπαϊκή λίγκα, το μεγάλο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα που από το 1998 αυτές οι ομάδες ονειρεύονται, έπαψε να είναι μια αόρατη απειλή που προκύπτει μέσω δημοσιευμάτων και διαρροών κάθε φορά που η UEFA διαπραγματεύεται με τις τηλεοπτικές πλατφόρμες την ανανέωση των συμβολαίων των διοργανώσεών της. Ο σκοπός μοιάζει να μην είναι πλέον κάποια παραπάνω χρήματα, αλλά η δημιουργία μιας διοργάνωσης για λίγους. Οι ομάδες που θέλουν να αποσχιστούν είναι η Ρεάλ και η Ατλέτικο Μαδρίτης, η Μπαρτσελόνα, η Μίλαν και η Ιντερ, η Γιουβέντους, η Μάντσεστερ Σίτι και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Τσέλσι και η Αρσεναλ, η Λίβερπουλ και η Τότεναμ. Το 1998 όταν όλα ξεκίνησαν δεν υπήρχαν η Σίτι και η Τότεναμ, αλλά η Πόρτο και ο Αγιαξ. Και φυσικά τότε υπήρχε γερμανική εκπροσώπηση: υπήρχαν η Μπάγερν και η Λεβερκούζεν. Στις πρώτες συζητήσεις είχαν δώσει το παρών και η Γαλατασαράι και ο Παναθηναϊκός. Η έναρξη αυτής της ιστορίας είναι μια από τις πιο ωραίες περιπέτειες στην οποία είχα συμμετοχή δημοσιογραφικά. Τώρα που έχουν περάσει τα χρόνια θα σας τη διηγηθώ για να ευθυμήσετε.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ