Τι είναι επιχειρηματικότητα;

Οι περισσότεροι από τους επιχειρηματίες της εστίασης αγωνιούν για το άνοιγμα. Το περιμένουν σαν την πρώτη μέρα στο σχολείο. Με μια γλυκιά προσμονή, αλλά και με μια γκρίζα αμφιβολία. Αν θα τους προτιμήσει ξανά η πελατεία τους. Για το αν θα φανούν αντάξιοι της αναμονής. Δεν ήταν και λίγο το διάστημα που ήταν κλειστά τα καταστήματά τους. Εφτασε σχεδόν τους έξι μήνες. Θα πρέπει επί της ουσίας να ξανασυστηθούν τόσο με τους πελάτες τους όσο και με το προσωπικό τους. Να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους. Ακούω από την άλλη με μεγάλο ενδιαφέρον τις διαμαρτυρίες άλλων συναδέλφων τους για το άνοιγμα των καταστημάτων τους τη Δευτέρα του Πάσχα. «Δεν γίνεται να μας βάζει το κράτος, μετά τη σούβλα να πηγαίνουμε να καθαρίσουμε τα μαγαζιά μας για να λειτουργήσουμε την επόμενη», έλεγε ένας, ο οποίος είμαι βέβαιος ότι αποτελεί τη μειοψηφία του κλάδου. Αλλά βγάζει και μια έλλειψη επιχειρηματικής κουλτούρας. Αναρωτιέται κανείς εύλογα, τι είχε στο μυαλό του, αυτός ο άνθρωπος που μιλάει έτσι σήμερα, όταν άνοιξε την επιχείρησή του. Τι δεν γνώριζε; Είναι δυνατόν να μην ήξερε ότι ξεκινούσε ένα εγχείρημα γεμάτο αβεβαιότητες που δεν προσφέρει καμία εγγύηση;