Σε αρκετές περιοχές του κόσμου οι εξελίξεις της πανδημίας ή περί την πανδημία δημιουργούν συνθήκες για βαθιές αλλαγές. Σε χώρες βαριά πληττόμενες, όπως η Ινδία και η Βραζιλία, τρίζουν τα νομιμοποιητικά θεμέλια της εξουσίας και, επειδή πρόκειται για αυταρχικές κυβερνήσεις, απειλείται η ίδια η δημοκρατική συνέχεια. Στην ακόμα πιο αυταρχική Κίνα, τα αυστηρά περιοριστικά μέτρα και η προπαγάνδιση δήθεν «επιτυχίας» στην αντιμετώπιση μιας πανδημίας, η οποία, ας μην το ξεχνάμε, από εκεί εκκίνησε, αποτέλεσαν αφορμή για μια επιθετική εκδίπλωση και για διατράνωση προθέσεων παγκόσμιας κυριαρχίας. Στις από πολλές απόψεις δίδυμες, με επιφύλαξη μεγέθους, περιπτώσεις της Ρωσίας και της Τουρκίας, η πανδημία έφερε όχι μόνο οικονομικές δυσκολίες αλλά και περαιτέρω καταπίεση των δικαιωμάτων και ελευθεριών, καθώς και άνοιγμα πολλών και παράλληλων εσωτερικών και εξωτερικών μετώπων, που συντέλεσαν σε αύξουσα διεθνή απομόνωση και αρχή αμφισβήτησης από τις κοινωνίες αυταρχικών αλλά ως τώρα θεωρούμενων «λαοπρόβλητων» ηγετών. Δοκιμάζεται επίσης, σε κάποιον βαθμό, η συνοχή της Ευρωπαϊκής Ενωσης, λόγω της ολοένα και μεγαλύτερης «διαφοροποίησης» των «χωρών του Βίσεγκραντ», με επικεφαλής πλέον την Πολωνία, ενώ δημιουργούνται συνθήκες για βαθιά κοινωνική αναταραχή στη Λατινική Αμερική.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ