Προκλήσεις και δυνατότητες της Ευρώπης

Η Ευρώπη διέρχεται μία από τις σοβαρότερες κρίσεις της στη μεταψυχροπολεμική ιστορία της – οπωσδήποτε τη σοβαρότερη τουλάχιστον μετά τον αιματηρό διαμελισμό της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Στη μακρόχρονη οικονομική κρίση που έπληξε πρωτίστως τον ευρωπαϊκό Νότο και την ανθρωπιστική των αμέτρητων προσφύγων οι οποίοι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις εστίες τους – θύματα σύγχρονων αδίστακτων ψυχαμοιβών αλλά, εν πολλοίς, και της μακρόχρονης αποικιοκρατικής πολιτικής των μεγάλων δυνάμεων που τώρα νίπτουν τας όχι και τόσο αθώας χείρας τους επικαλούμενες δουβλινέζικες και άλλες συνθήκες -, προσετέθησαν εσχάτως: 1) η πανδημία με τις πολύπλευρες συνέπειές της (υγειονομικές, βιοπολιτικές, οικονομικές [τουλάχιστον αυτές μπορούμε να διακρίνουμε αυτή τη στιγμή]), 2) η έξαρση των εθνικιστικών και υπερσυντηρητικών τάσεων κυρίως στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ και 3) ο απροκάλυπτος εκτραχηλισμός της Τουρκίας, η οποία δεν διστάζει, εμπρός στην εν πολλοίς ένοχη ανοχή των ευρωπαίων και άλλων της εταίρων, να παζαρεύει τις απαλλαγμένες πια από όποια ευρωπαΐζοντα ψιμύθια νεο-οθωμανικές φαντασιώσεις της. Οσον αφορά στην Ελλάδα, η επικίνδυνη, αλλά ενίοτε αφελώς ασυγκράτητη φασιστοειδής πολιτική της τουρκικής κυβέρνησης θα μπορούσε να ενισχύσει, με κατάλληλους και μη φοβικούς διπλωματικούς χειρισμούς, τις ελληνικές θέσεις σε διάφορα διεθνή φόρα. Ιδωμεν…