Οι πολυσυζητημένες «πρώτες 100 ημέρες» ενός ηγέτη, ενός αμερικανού προέδρου εν προκειμένω, είναι στην πραγματικότητα ένα αυθαίρετο ορόσημο, όχι απαραίτητα ενδεικτικό της θέσης που θα διεκδικήσει τελικά η θητεία του στην Ιστορία. Αρέσει όμως στους δημοσιογράφους, γιατί επιτρέπει τις συγκρίσεις με προκατόχους τού αξιώματος, από τους καλύτερους (βλ. Φραγκλίνο Ρούζβελτ) μέχρι τους χειρότερους (βλ. Ντόναλντ Τραμπ), και μια πρώτη αξιολόγηση των προτεραιοτήτων, της κυβερνητικής στρατηγικής καθώς και των προβλημάτων που διαγράφονται στον ορίζοντα. Καθώς ο Τζο Μπάιντεν συμπληρώνει, σήμερα, 100 ημέρες στον Λευκό Οίκο, ένα πράγμα μπορεί να πει κανείς μετά βεβαιότητος: όσοι περίμεναν έναν αργοκίνητο, μαλθακό, αδύναμο πρόεδρο υποτίμησαν και τις ικανότητες, και τη νοημοσύνη, και την ενσυναίσθησή του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή