Αν έχει ελληνική αξία η βρετανική κομματική ιστορία, αυτή είναι πως στον πυρήνα της βρίσκεται το πρόβλημα που ταλαιπωρεί και την εγχώρια Κεντροαριστερά. Μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων της παραμένει στις μετρήσεις μοιρασμένη μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων. Για κάποιους η λύση βρίσκεται στον επαναπατρισμό όσων κατευθύνθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ – αφού εκείνος σταθερά δεν γράφει καλά στα γκάλοπ. Για άλλους είναι δυνατή η προσέλκυση όσων έπεισε ο Μητσοτάκης – γιατί ιδεολογικά συνεχίζουν να τοποθετούνται στο Κέντρο. Οι πρώτοι υποστηρίζουν πως μια υποψηφιότητα σαν του Λοβέρδου δεν μπορεί να δελεάσει τους πρώην πασόκους και νυν συριζαίους. Οι δεύτεροι διατείνονται ότι η Γεννηματά αδυνατεί να αντλήσει από τη δεξαμενή των συμπαθούντων τον Πρωθυπουργό. Μια ματιά στη μεγάλη εικόνα, βέβαια, αποκαλύπτει ένα βαθύτερο αδιέξοδο. Εφόσον η σοσιαλδημοκρατία έπεσε θύμα της ίδιας της επιτυχίας, με ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ να κοπιάρουν τις ιδέες της, τότε οφείλει να βρει νέες. Να προσαρμόσει τις αξίες της στις ανάγκες του 2021. Εξάλλου, οι Εργατικοί ίσως χάσουν το Χάρτλπουλ επειδή απέτυχαν να επενδύσουν στην ανανέωση τόσο των ανθρώπινων δεξιοτήτων όσο και των υλικών υποδομών του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή