Πριν από μερικά χρόνια, το 2014, ο μεγάλος πονοκέφαλος της Ευρώπης ήταν το πώς θα αντιμετώπιζε τους «ακραίους». Ο τότε ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι, είχε απευθύνει έκκληση για χαλάρωση στην τήρηση του δημοσιονομικού συμφώνου, «γιατί αλλιώς θα εκλεγεί ο Μπέπε Γκρίλο και μετά χαθήκαμε». Την ίδια γραμμή ακολουθούσε ο Ισπανός Μαριάνο Ραχόι, που επέσειε τον κίνδυνο των Podemos. Αλλά και ο τότε έλληνας πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς επιχειρηματολογούσε προς την Ευρώπη πως «αν με πιέσετε πολύ για μέτρα που δεν μπορώ να περάσω από τη Βουλή και την κοινωνία, θα πέσω και θα έλθει ο ΣΥΡΙΖΑ». Τελικά όλοι οι φόβοι της πολιτικής τάξης εκείνης της περιόδου για την εκλογή αντισυμβατικών πολιτικών έγιναν πράξη, με εξαίρεση ίσως τη γαλλική περίπτωση όπου το φαινόμενο Μακρόν, δεν επέτρεψε την εκλογή της Μαρίν Λεπέν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή