Ο ίδιος χαρακτηρίζει τον εαυτό του ωφελιμιστή: πιστεύει ότι οι πράξεις κρίνονται από τις συνέπειές τους. Και για να φτάσει στα ζώα, πέρασε πρώτα από τους ανθρώπους. Το 1972 πρωτοέγραψε για την ηθική μας υποχρέωση να βοηθάμε τους ανθρώπους που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Είχε επηρεαστεί από τις εικόνες της Μπιάφρας και πίστευε βαθιά στην έννοια της ατομικής ευθύνης. Οταν του έλεγαν ότι δεν είμαστε υποχρεωμένοι να βοηθήσουμε τους φτωχούς αφού δεν φέρουμε ευθύνη για τη φτώχεια τους, απαντούσε: «Κοιτάξτε, αν δείτε ένα παιδί να πνίγεται σε μια ρηχή λιμνούλα και δεν το σώσετε για να μη βρέξετε τα ρούχα σας, θα είναι φρικτό, δεν νομίζετε;».
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ