Κανονική ζωή

Με ποιητική διάθεση, είναι η εβδομάδα που ο κόσμος επανέρχεται στο γνωστό του σχήμα. Ανοίγουν τα σχολεία, κλείνουν τα SMS, επιτρέπονται οι μετακινήσεις ανά τη χώρα, επιστρέφει η μουσική. Η ζωή μας θυμίζει τσαλακωμένο κουτάκι από μπίρα που ξαναπαίρνει την κανονική του μορφή, έχοντας πάνω του σημάδια και μικρές λακκούβες. Αλλά στα μπαρ η μπίρα σερβίρεται σε ποτήρι. Ολα αυτά είναι ένα χρήσιμο μάθημα που το επαναλαμβάνουμε εδώ και έναν χρόνο. Οταν το αυτονόητο γίνεται πολυτέλεια, σου δίνει και την ευκαιρία να το εκτιμήσεις. Στα γεμάτα καφέ, στα εστιατόρια που χρειάζεσαι μέσο για να βρεις τραπέζι, βλέπεις ανθρώπους που μοιράζονται τον ίδιο πόθο με σένα. Τα στόρια σηκώθηκαν σαν ένα ζευγάρι μάτια που ανοίγουν ύστερα από βαθύ ύπνο γεμάτο εφιάλτες. Αν δεν έχεις αρρωστήσει, αισθάνεσαι τυχερός. Αν αρρώστησες και τα κατάφερες, αισθάνεσαι δυνατός. Χάθηκαν χιλιάδες. Αλλά ο κυνισμός ή, αν θέλετε, τα προστάγματα της κανονικής ζωής τούς μετέτρεψαν σε στατιστική. Και όταν μπροστά σου βρίσκεται το ελληνικό καλοκαίρι, ξέρεις ότι η αρμύρα μπορεί να ξεπλύνει τα πάντα. Θα δούμε μπάλα στο Euro, στα καφέ θα χαζέψουμε Ολυμπιακούς Αγώνες, θα τραγουδήσουμε σε συναυλίες.