Είναι δεδομένο πως εν μέσω πανδημίας αλλά και όσο οδεύουμε προς την άρση της, σημειώνεται μια αμφίσημη μετατόπιση των πολιτικών δυνάμεων και παγκοσμίως και στην Ευρώπη. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι δημοσκοπικές πρωτιές των Πρασίνων στην Γερμανία αλλά και ο πρόσφατος συντηρητικός άνεμος στη Μαδρίτη που έθεσε στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας τον Πάμπλο Ιγκλέσιας. Σε αυτό το πλαίσιο, στο εδώ πολιτικό σκηνικό, η αξιωματική αντιπολίτευση μοιάζει να τρέχει για να φτιάξει τις νέες συμμαχίες της και να ενδυθεί το νέο της κοστούμι. Αν το πρωί έχει αγάπη στον Μπάιντεν, το βράδυ τα βρίσκει με τις πράσινες δυνάμεις στη Γερμανία, το μεσημέρι με τους Ευρωσοσιαλιστές σε ένα βέρτιγκο που δεν προλαβαίνουν ούτε οι οπαδοί της. Είναι αυτό κάποιου είδους στέρεη στρατηγική που ακουμπάει σε πραγματικούς διαύλους και σχέσεις με άλλα κόμματα ή μια ευκαιριακή συγκόλληση υπό τον φόβο της κατάρρευσης; Ας ερωτηθούν οι επιτελείς του ΣΥΡΙΖΑ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή