Είναι, άραγε, ο Μακέντα ο μοναδικός που έχει παράπονα από τη συνύπαρξη τόσους μήνες στον Παναθηναϊκό με τον Μπόλονι; Ασφαλώς και όχι. Και εδώ είναι που έχασε το παιχνίδι των αποδυτηρίων ο ρουμάνος προπονητής. Γιατί είναι ξεκάθαρο πως οι παίκτες δεν… έπαιζαν για τον τεχνικό τους, ούτε έδιναν κάποια σημασία στο πώς θα τον στηρίξουν. Κάποιος, βέβαια, μπορεί να αναρωτηθεί «ποιος είναι ακριβώς ο ρόλος των ποδοσφαιριστών». Σωστό. Πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους ως επαγγελματίες, ανεξαρτήτως του ποιος κάθεται στον πάγκο. Ωστόσο, όταν υφίσταται η λεγόμενη «καλή χημεία και σχέση», όλα διευκολύνονται. Στο Κορωπί αυτό δεν υπήρχε ούτε στο ελάχιστο. Μάλλον μια καλυμμένη και ψυχρή ατμόσφαιρα. Πώς να προχωρήσει το πλοίο; Ο Μπόλονι είχε το ύφος πως τα γνωρίζει όλα, ένεκα της εντυπωσιακής του θητείας ως μεσοκυνηγού, οι άσοι ζητούσαν, αν όχι κανάκεμα, κάποιον να τους καταλαβαίνει. Μηδέν εις το πηλίκον. Ακόμη και όταν βρήκαν θέση στο αρχικό σχήμα οι νεαροί, αυτοί με το ειδικό βάρος έμειναν εκτός και ήταν εκείνοι που έδιναν τον τόνο της δυσφορίας που ξεχείλιζε στα ενδότερα. Οταν δε ήρθαν οι κατραπακιές από τον ΠΑΣ Γιάννινα, τότε το ποτάμι δεν μπορούσε να γυρίσει πίσω. Ηταν θέμα χρόνου το διαζύγιο. Η διοίκηση δεν το θέλησε, προτίμησε να μην ταράξει τα νερά. Και οι παίκτες άνοιξαν το καπάκι από το κυτίο των παραπόνων μόλις έφυγε ο Μπόλονι! Πολύ αργά για δάκρυα…
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ