Περί ευρωπαϊκού «αφηγήματος»

Η φετινή επέτειος της «Μέρας της Ευρώπης» (9η Μαΐου) συνέπεσε, διόλου τυχαία, με πολλά γεγονότα: επιτάχυνση της εμβολιαστικής προσπάθειας, λανσάρισμα «Διάσκεψης για το Μέλλον της Ευρώπης», «Κοινωνική Συνάντηση Κορυφής» στο Πόρτο. Παρότι, αντικειμενικά, το κοκτέιλ είναι αναζωογονητικό, από πολλούς ακούστηκαν – με κακοπιστία, λόγω διανοητικής τεμπελιάς ή προσκόλλησης σε ένα ειδικό είδος σνομπισμού που στρέφει τα βέλη του ενάντια σε οτιδήποτε επιτυγχάνει – τα γνωστά και χιλιοειπωμένα περί γραφειοκρατικής και με αργά αντανακλαστικά Ευρωπαϊκής Ενωσης, περί έλλειψης ηγετών, «τηλεφώνου» (δηλαδή προσώπου στο οποίο μπορεί να απευθυνθεί κάλεσμα), «οράματος» -υπονοώντας κάτι που πρέπει να προέρχεται από το Ορος των Ελαιών και απαγορεύεται να είναι μπροστά στα μάτια μας.