Η επιλογή συγκεκριμένης μετάφρασης για ποιήματα ξένων δημιουργών σημαίνει ορισμένες φορές περισσότερα απ’ όσα αφήνεται να εννοηθούν. «Ρεαλιστική» ή ελεύθερη; «Γήινη» ή δημιουργική; Είναι ερωτήματα που υποκρύπτονται και στην ανθολογία από ελληνικές μεταφράσεις της Μαρίας Λαϊνά, που μετά την πρώτη κυκλοφορία του «Λωτού» (1989) – και την ενδιάμεση των «Ελληνικών γραμμάτων» – κυκλοφορεί πλέον συμπληρωμένη και εκ νέου επιμελημένη από τον Πέτρο Γκολίτση για τις εκδόσεις «Ρώμη» (romipublications.com). Στους συνολικά 116 δημιουργούς του 20ού αιώνα έχουν προστεθεί, εν προκειμένω, οι Γέιτς, Μαρίνα Τσβετάγιεβα (Μόμα Ράντιτς), Αρσένι Ταρκόβσκι (μτφ. Μόμα Ράντιτς, Γιώργος Μολέσκης), Τζέλλου Ναούμ και Νικίτα Στανέσκου (μτφ. Βίκτορ Ιβάνοβιτς και στα δύο), καθώς και ορισμένα σκόρπια ποιήματα. «Είναι, τέλος, επικαιροποιημένη προς το κλείσιμο – δυστυχώς – των παρενθέσεων, γιατί στα τριάντα χρόνια που μεσολάβησαν πολλοί ποιητές έφυγαν από τη ζωή», σημειώνει στον πρόλογο η Μαρία Λαϊνά.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ