Η δολοφονία μιας νεαρής μητέρας μέσα στο σπίτι της, δίπλα στην κούνια του μωρού της, για λίγες χιλιάδες ευρώ, τα οποία οι ληστές/δολοφόνοι είχαν ήδη αφαιρέσει, είναι αδύνατον να σε αφήσει ασυγκίνητο. Βάζεις τον εαυτό σου στη θέση του θύματος, στη θέση των γονιών της, στη θέση του δεμένου και φιμωμένου συζύγου, αναπαριστάς νοερά τη σκηνή, σαν να βλέπεις τον απαγχονισμένο σκύλο, σαν ν’ ακούς το κλάμα του μωρού. Και ταράζεσαι, φρίττεις, εξεγείρεσαι. Συνέβη και σε εσάς, φαντάζομαι. Ομολογώ ότι συνέβη και σ’ εμένα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ